شاید شما هم در اخباری که جسته و گریخته منتشر شدهاند مطالبی از جایگزین شدن اینترنت با متاورس یا ترکیب آن با دنیای واقعی که در آن زندگی میکنیم شنیده باشید. حتی گمانهزنیها از ارتباط متاورس با فناوری NFT حکایت دارند.
برخلاف بسیاری از موضوعاتی که رسانههای دنیای فناوری به آنها میپردازند، توضیح دادن دربارهی مفهوم واقعی متاورس کار دشواری است؛ زیرا هنوز وجود خارجی ندارد. دنیای متاورس در واقع بیشتر به رویایی برای آیندهی اینترنت و روشی برای ترکیب ترندهای فعلی زیرساختهای آنلاین مانند رشد جهانهای سهبعدی بیوقفه (Real time) شبیه است.
متاورس پیوند جهان فیزیکی با زندگی دیجیتال، دنیای آواتارها و نسل بعدی اینترنت است.
متاورس ترکیبی از فناوریهای واقعیت مجازی (virtual reality)، واقعیت افزوده (augmented reality) و اینترنت است. مثالهای مختلفی از متاورس وجود دارد که ممکن است از قبل با آنها آشنایی داشته باشید، مانند بازیهای ویدیویی محبوبی همچون روبلاکس (Roblox)، فورتنایت (Fortnite) و انیمال کراسینگ (Animal Crossing).
تاریخچه و مبدأ
اصطلاح متاورس برای اولین بار در رمان علمی-تخیلی تصادف برفی (Snow Crash)، نوشته نیل استفنسون (Neal Stephenson) در سال ۱۹۹۲ میلادی مطرح شد، جایی که دو راننده برای نجات خود از کابوسآباد سرمایهگرایی، از آن عبور میکنند.
آیندهپژوهان بسیاری تصور میکنند متاورس شبیه مواردی است که در داستانهای علمی-تخیلی مانند بازیکن شماره یک آماده (Ready Player One) به تصویر کشیده شده است. در حال حاضر، هیچ کس به طور دقیق نمیداند که Metaverse چگونه خواهد بود، اما بسیاری از ویژگیهای اصلی آن مشخص شده است؛ متاورس جهانهای فیزیکی و مجازی را در بر میگیرد، بر یک اقتصاد کاملاً کارآمد متمرکز است و به کاربران اجازه میدهد که با سهولت نسبی در مکانهای مختلف آن حرکت کنند و کالاهای خریداریشده و آواتارهای خود را نگهداری نمایند.
مانند یک پارک مجازی که هیچ محدودیتی در اندازه و خلاقیت آن وجود ندارد، در Metaverse نیز کاربران قادر خواهند بود با هزاران نفر دیگر، به صورت همزمان و یکپارچه، از مکانی به مکان دیگر بروند. متاورس از دو بخش متا (Meta) و ورس (Verse) تشکیل شده است؛ متا یعنی «ماورا» و ورس هم یک اشتقاق معکوس از کلمه “Universe” است. در نتیجه متاورس به معنی دنیایی ماورایِ دنیای حقیقی ما است.
فیسبوک و متاورس
در اواخر ماه ژوئن، مارک زاکربرگ (Mark Zuckerberg) به کارکنان خود در فیسبوک گفت که برای تحقق Metaverse کار خواهند کرد. این شرکت تیمی از مدیران خود را برای هدایت این پروژه گردآوری کرده است که از جمله آنها میتوان به ویشال شاه (Vishal Shah)، مدیر محصول اینستاگرام و ویوک شارما (Vivek Sharma) و جیسون روبین (Jason Rubin) از فیسبوک گیمینگ (Facebook Gaming) اشاره کرد.
در مصاحبهای با وبگاه فناوری ورج (The Verge)، زاکربرگ از جاهطلبیهای خود در مورد آنچه که متاورس میتواند باشد، گفت. وی در مورد ایده فضاهای کاری مجازی که آن را «دفتر کاری بینهایت» مینامد، صحبت کرد. زاکربرگ معتقد است که کار در واقعیت مجازی امکان انجام چند وظیفه را فراهم میکند و ملاقات در محیطی مجازی و Metaverse میتواند مشارکتی و پربارتر باشد. به گفته زاکربرگ، تماسهای ویدیویی با برنامههایی همچون زوم (Zoom) محدودیتهای بسیاری دارند و به همین دلیل، وی در صورت امکان ترجیح میدهد که جلسات خود را به صورت واقعیت مجازی انجام دهد.
متاورس جانشین اینترنت امروزی است
در آیندهای دور یا شاید نزدیکتر از آنچه تصور میکنیم، دنیای فیزیکی ما به حجم بینهایت عظیمی از داده تبدیل میشود که میتوان آنها را با کامپیوتر پردازش کرد، رویشان کلیک کرد یا در میان آنها قدم برداشت و مثل سرچ گوگل، جستجو کرد. در این دنیا رابطها و روشهای جدیدی برای حرکت و ایجاد محتوا وجود خواهد داشت و ما واژهها و حتی معماری جدیدی برای میزبانی از نسخه دیجیتال خود و دنیای دیجیتال اطرافمان ایجاد خواهیم کرد.
این همگرایی جدید بین دنیای دیجیتال و دنیای فیزیکی مبتنی بر اینترنت 5G و 6G، رایانش کوانتومی و پردازندههای گرافنی است و نگاه ما به این دنیا از درون لنزهای عینکهای واقعیت مجازیمان خواهد بود. متاورس که به توصیف بسیاری، جانشین اینترنت امروزی خواهد بود، نه بهعنوان تنها یک مقصد واحد که تمام افراد قرار است روزی به آن وارد شوند، بلکه شبکهای پیچیده و متشکل از میلیونها مقصد، صدها نمایه و دهها مرورگر است.
کاربردهای متاورس
همان طور که گفتیم، متاورس دنیایی مجازی است که کاربران میتوانند در آن هر کاری که میخواهند انجام دهند. تا حدی میتوان گفت که توسعه یک متاورس کامل، کار ما را در بسیاری از حوزهها راحتتر میکند و حتی میتواند خیلی از روزمرگیهای ما را به جهانی مجازی منتقل کند.
به طور خلاصه مواردی که متاورس می تواند در آن و رود کرده و به ما برای زندگی بهتر کمک کند شامل ملاقاتهای مجازی و قرارهای کاری، آموزش مجازی، کسب درآمد از بازیکردن، خرید آنلاین، گردشگری و سفر، کنسرت و جشنها و بسیاری از موارد اقتصادی و اجتماعی دیگر میشود.
جایگاه ارزهای دیجیتال در متاورس
در پشت صحنه متاورس، تقاضا برای ارائه هویت بدون مجوز (Permissionless)، خدمات مالی و مبادله سریع وجود دارد. دادهها باید ذخیره شوند و در اختیار میلیونها کاربر قرار گیرند. پاسخ این مشکلات در فناوری ارزهای دیجیتال نهفته است.
شرکتهایی مانند شرکت دیسنترالند (Decentraland) و شرکت سندباکس (The Sandbox) دنیای مجازیای را توسعه دادهاند که در آن، کاربران میتوانند آیتمهای دیجیتال را ایجاد و از آنها درآمد کسب کنند. توکنهای NFT نقش اساسی در متاورس ایفا میکنند و به افراد، مالکیت کامل شخصیتها، آیتمهای درون بازی و حتی زمینهای مجازی را میدهند.
در ماههای اخیر، توکن NFT یک زمین مجازی ۲۵۹ قطعهای در دیسنترالند، با قیمت بیش از ۹۰۰ هزار دلار فروخته شد.
در نهایت، خرید و فروش کالاهای مجازی مربوط به بازیها و جهانهای مختلف در بازارهای تعاملپذیر امکانپذیر خواهد بود. بنابراین، ممکن است کسی بتواند قطعه زمین مجازی خود در دنیای دیسنترالند را بفروشد و از درآمد بهدستآمده برای خرید آیتمهای بازی فورتنایت استفاده کند. به این ترتیب، ارزهای دیجیتال میتوانند به عنوان تنها پول قانونی در متاورس استفاده شوند و تمامی اشیای مجازی و اقلام نامشهود در قالب توکن NFT بیان گردند.
سخن پایانی
متاورس یک جهان مجازی است که کاربران میتوانند شخصیت موردعلاقه خود را در آن بسازند و درست مانند زندگی واقعی، در آنجا زندگی کنند. با ورود نامهای بزرگی مثل متا (فیسبوک) به این حوزه، باید منتظر نفوذ بیش از پیش متاورس در زندگی روزمره خود باشیم. با پیشرفت متاورس بسیاری از کارهای روزمره ما مثل شرکت در کلاسها، خرید و سفر دگرگون میشود و جنبههایی کاملاً متفاوت با زندگی فعلی به آن اضافه خواهد شد.
منابع: theverge investopedia engadget