امضای اشنور (Schnorr Signature) نوعی سیستم رمزنگاری است که پس از به‌روزرسانی تپ روت، به بلاکچین بیت کوین، کاربرد تازه‌ای بخشید. برخلاف بسیاری از بلاکچین‌ها، بیت کوین از روزهای اولیه عرضه خود تاکنون نسبتاً بدون تغییر باقی مانده‌است. در این شبکه، به‌روز‌رسانی‌‌ها اکثرا برای افزایش کارایی- و نه بهبود عملکرد آن طراحی می‌شوند. به عبارت دیگر ارتقای پروتکل بیت‌کوین بسیار کم اتفاق می‌افتد و عموما در راستای امنیت شبکه انجام می‌گیرد.
یکی از به‌روزرسانی‌های مهم بیت کوین که چندین ویژگی را به بلاکچین آن اضافه کرد، تپروت (Taproot) بوده‌است. امضای اشنور یکی از این ویژگی‌ها است و مزایای متعددی نسبت به امضای دیجیتال (ECDSA) به کاربران بیت کوین ارائه می‌دهد. این امضا برای اولین بار در سال 1991، سال‌ها پیش از ظهور بیت کوین توسط کلاوس پیتر اشنور (Claus-Peter Schnorr) معرفی شد.
در این مقاله، ما توضیح خواهیم داد که این امضا چیست و چگونه بلاکچین بیت کوین را کارآمدتر کرده‌است.
امضاهای دیجیتال
امضای دیجیتال طرح‌های ریاضی هستند که در تأیید پیام‌های دیجیتال استفاده می‌شوند. این امضاها برای اثبات اینکه یک پیام توسط یک فرستنده معین ارسال شده است به وجود آمده‌اند. به عبارت دیگر، یک امضای دیجیتال، شبیه به امضای فیزیکی عمل میکند و از طریق آن، فرد، هویت خود را منحصر به فرد نشان می‌دهد.
امضای دیجیتال معمولاً در زمان انجام تراکنش‌های مالی، مدیریت قراردادهای دیجیتالی و در بسیاری موارد دیگر جهت کاهش امکان جعل و دستکاری در قراردادها استفاده می‌شود.
هنگامی که یک تراکنش انجام می‌شود، نودهای شبکه بیت‌کوین بررسی می‌کنند که آیا امضا با تراکنش مطابقت دارد یا خیر و تنها در این صورت آن را تایید می‌کنند و تراکنش انجام می‌شود. در بلاکچین بیت کوین، این امضای دیجیتال است که نشان‌دهنده اعتبار صاحب کلید خصوصی بدون نیاز به فاش کردن آن است.
امضای اشنور چیست؟
تراکنش‌های بیت کوین بدون امضا انجام نمی‌شوند و از طرف دیگر این امضاها بخشی از فضای بلاکچین را اشغال می‌کنند. البته امضای تراکنش‌های فرد به فرد فضای چندانی نمی‌گیرد اما زمانی که کاربران بخواهند برای آدرس مشخصی ارز دیجیتال بفرستند این مشکل به وجود خواهد آمد.
تصور کنید که چند نفر میخواهند به یک آدرس، ارز دیجیتال بفرستند. برای انجام این کار، باید هر فرد امضای تراکنش خود را داشته باشد. فضای اشغال‌شده برای تمامی این امضاها بسیار بیشتر از یک امضا خواهد بود. علاوه بر این کارمزد چنین تراکنش‌هایی نیز بسیار بیشتر خواهد شد. اما امضای اشنور با ادغام این امضاها و تبدیل آن‌ها به یک امضا، این مشکل را حل میکند. این امضا به دلیل سادگی، بیشتر از امضای ECDSA مورد توجه قرار گرفته‌ست.
توضیحی کوتاه در رابطه با امضای ECDSA
کاربران بیت کوین قبل از به‌روز رسانی تپروت از امضای ECDSA استفاده می‌کردند. کاربران بیت کوین با این امضا می‌توانند مالکیت خود را بر دارایی‌هایی که در آدرس بیت‌کوینشان قرار دارد، اثبات کنند. نودهای بیت کوین با استفاده از امضای ECDSA می‌توانند بفهمند که هر انتقال از آدرسی به آدرس دیگر توسط مالک واقعی انجام شده است. با امضای ECDSA، هر تراکنش باید به صورت جداگانه، با پرداخت کارمزد جداگانه انجام شود و امضاها با هم ادغام نمی‌شوند.
مزایای امضای اشنور
امضای اشنور چندین مزیت دارد. علاوه بر اینکه این امضا تمامی مفروضات امنیتی ECDSA را حفظ میکند، همانطور که گفته‌شد، فضای کمتری در بلاکچین اشغال میکند. همچنین با این امضا، تایید تراکنش‌ها سریع‌تر و با کارمزد کمتر انجام می‌پذیرد. در برابر حملات هکری نیز مقاوم‌تر عمل میکند. با این حال مهمترین مزیت امضاهای اشنور همان توانایی ادغام چندین امضا در یک امضا است.
سخن پایانی
شایان ذکر است که اگرچه امضاهای اشنور ممکن است مناسب‌تر بنظر برسند، با این حال امضای ECDSA همچنان بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. انتخاب بین امضاهای اشنور و ECDSA به مواردی مانند الزامات امنیتی و نحوه تراکنش شما بستگی دارد.
منبع blog.chain.link
