با صحبت‌های اخیر پاپ در مورد هوش مصنوعی، بار دیگر گفتگوها پیرامون دین با فناوری داغ شده‌است و اکنون بحث بر سر استفاده از متاورس برای رفتن به کلیسا مطرح شده‌است.
زمانی که اولین برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی شروع به پخش در خانه‌ها در سراسر جهان کردند، برنامه‌های مذهبی یکی از اولین‌ها در هر دو رسانه جدید بودند. اکنون، با فاصله‌گرفتن مردم جهان از صفحه‌های مسطح و دوبعدی (تلویزیون) و دستگاه‌های پخش صوتی با استفاده از فرکانس (رادیو)، مبلغان مذهبی از سراسر جهان شروع به استفاده از فناوری‌های متاورس، وب 3.0، محاسبات فضایی و هوش مصنوعی به عنوان راهی برای ترویج دین و ایمان کرده‌اند.
با این حال، هنوز مخالفانی وجود دارند که معتقدند خطراتی در ارتباط با این فناوری‌ها وجود دارد. رهبران مذهبی در این فکراند که آیا زرق و برق‌های فن‌آوری مدرن ضروری است یا خیر و میلیاردها پیرو مذهبی نیز منتظر فتوای آن‌ها هستند.
از طرف دیگر، بسیاری از افراد ویژگی‌های متاورس را، به ویژه زمانی که از طریق واقعیت مجازی تجربه می‌کنند، به عنوان روشی برای نزدیک‌ترشدن به کتاب مقدس و داستان‌های پیرامون ادیان خود می‌دانند. سریواس ساحاسرانامام، پروفسور دانشگاه گلاسکو، اخیراً در مجله سواراجیا (Swarajya) پتانسیل مثبتی را در متاورس برای پیروان دین هندو توضیح داده‌است:
«تصور کنید که گیتوپادشا (نوعی نقاشی مذهبی در هند) را مستقیماً از لرد کریشنا دریافت کنید. نه، من در مورد یک ماشین زمان علمی-تخیلی صحبت نمی‌کنم تا مرا به گذشته در جنگ کوروکشترا ببرد. من در مورد نشستن در اتاق نشیمن خود در نقش آرجونا و یافتن پاسخ برای نبردهای داخلی خود از طریق آواتار لرد کریشنا بر روی یک عینک ری‌بن‌متا (Ray-Ban Meta) صحبت می‌کنم.»
البته همه به اندازه هم در مورد پتانسیل متاورس به عنوان یک ابزار دینی موافق نیستند. گاوین اورتلوند و جی کیم، الهی‌دانان و کشیش‌های مسیحی از ایالات متحده، آن را چیزی می‌دانند که می‌تواند به چارچوب کنونی وحدت کمک کند. اما هر دو معتقد‌اند که متاورس نمی‌تواند جایگزینی برای کلیساهای فیزیکی باشد.
در رم نیز کلیسای کاتولیک دیدگاه متفاوتی دارد. این کلیسا برخی از فناوری‌های متاورسی را پذیرفته‌است و در چند سال گذشته از وب 3.0، توکن‌های غیر مثلی (NFT) و خود متاورس استفاده کرده‌است. اما پاپ فرانسیس، رهبر فعلی کلیسای کاتولیک، طرفدار همه فناوری‌های نوین نیست.
