اسین همامسی (Esin Hamamcı) اخیراً در مصاحبه‌ای با مهمت تورگوت در مورد پروژه “رورشاخ، هنر دیوانه است” و ویژگی NFTها صحبت کرده است.
“شما یک مجموعه NFT جدید متشکل از 43 مورد را با ترکیب کارت‌های رورشاخ متعلق به روانپزشک مطرح هرمان رورشاخ که امروزه به عنوان تست شخصیت استفاده می‌شود، با تکنیک عکاسی اسلوموشن ایجاد کرده‌اید. آیا مایلید بگویید این پروژه چطور شروع شد؟”
پدر هرمان رورشاخ، نقاش و خالق آزمون رورشاخ بود. در حالی که H. Rorschach در فکر تبدیل شدن به یک هنرمند مانند پدرش بود، اما پزشکی را انتخاب کرد و روانپزشکی خواند. به عنوان یک پسر جوان، دوستانش به او لقب «کلک» (لکه جوهر) داده بودند، زیرا دوست داشت لکه‌های جوهر را نقاشی کند.
رورشاخ موضوع فیلم ها، کتاب ها و بسیاری از کمیک ها بوده است، زیرا شاید جالب ترین تست روانشناسی باشد. اما توجه من را به خود جلب کرد که تاکنون هیچ پروژه هنری جدی در این زمینه انجام نشده است. روانکاوانی مانند Anzieu و Chabert خاطرنشان می کنند که ایده ایجاد آزمایشی از لکه های جوهر در تحقیقات آنها به لئوناردو داوینچی برمی گردد. این امر من را بسیار کنجکاو کرد.
من این پروژه را شروع کردم زیرا دوست دارم مردم را با عکس غافلگیر کنم و به دلیل شکل بصری آزمون نام آن را Rorschach, Art Is Insane گذاشتم.
این پروژه اولین گام مشارکت خود با SEED.Photo را با اولین نمایش جهانی در استانبول در 29 جولای برداشت. چگونه با SEED.Photo برای این پروژه وارد همکاری شدید؟
پیش از این، آثار من در بسیاری از پلتفرم های عکاسی دیجیتال داخلی و خارجی نمایش داده می‌شد. با توجه به رویکرد Seed.Photo به عکاسی و این که یک پلتفرم NFT فقط برای عکاسان است، تصمیم گرفتیم اولین نمایش جهانی آن را با هم انجام دهیم. ما با شریک موسس پلتفرم، آقای اشکان آتشکار، برای این پروژه همکاری کردیم و این پروژه را در Seed.photo شروع کردیم و در مدت کوتاهی سوددهی آن آغاز شد.
آیا می خواهید در مورد اولین نمایش جهانی صحبت کنید؟ من فکر می کنم این پروژه در لندن و ملبورن پس از استانبول راه اندازی شد. چطور از آن استقبال شد؟
این یک جشن افتتاحیه بود مانند رویدادهایی که در هفته NFT نیویورک در ماه های گذشته برگزار شد. پنج اثر اول با مهمانان در پرده های بزرگ به اشتراک گذاشته شد و به صورت حراجی فروخته شد.
در ابتدای سال، زمانی که مهمان برنامه اصلی شفق بودید، درباره پروژه جدید NFT خود صحبت کردید. شما در آن جا گفتید که NFT گام مهمی برای حقوق هنرمندان است. در حال حاضر نظر شما در این مورد چیست؟ مزایا و معایب فروش یک اثر هنری به عنوان NFT برای هنرمند چیست؟
من همچنان بر همین عقیده هستم. هنرمندان در گذشته نمی توانستند از فروش ثانویه آثار خود درآمد خاصی کسب کنند. اکنون این امر با فناوری بلاک چین امکان پذیر شده است. به لطف این فناوری، هنرمندان می توانند پاداش کار سخت خود (از طریق درآمد حق امتیاز حاصل از فروش ثانویه) را دریافت کنند. به نظر من این یک انقلاب بزرگ از نظر هنری است! از آنجایی که این فناوری بسیار جدید است، در طول زمان خواهیم دید که آیا معایبی دارد یا خیر.
گالری ها همگام با تغییر درک از هنر در سراسر جهان با دنیای کالا هستند. به عنوان مثال، تعداد گالری هایی که به ویژه به عنوان NFT نمایشگاه برگزار می کنند و باید در لیست آنها قرار گیرند، شروع به افزایش کرده است. نظر شما در مورد گالری های NFT چیست؟
در طول سفرم به نیویورک در ماه های گذشته، این فرصت را داشتم که از بسیاری از گالری های بین المللی دیدن کنم. چیزی که من در آنجا در مورد گالری ها دیدم و بیشتر تحت تأثیر قرار گرفتم این بود که بسیاری از گالری های سنتی اکنون مکانی را برای NFT رزرو می کنند و حتی به طور مستقیم گالری های NFT باز می کنند. می توانم نمونه هایی از گالری هایی مانند فیلیپس و ساتبیز را مثال بزنم. من همچنین متوجه شده ام که پلتفرم های NFT و گالری های خصوصی نیز گالری های NFT خود را دارند. من معتقدم تعداد آنها روز به روز بیشتر خواهد شد.
تجربه هنر دیجیتال را که از طریق واقعیت افزوده تجربه می‌شود، در فرا قلمرو و دریافت هنر به گونه‌ای متفاوت را چگونه می‌بینید؟
فکر می کنم این یکی از ابزارهای ضروری در فرآیند خلاقیت است. مانند بسیاری از تکنیک هایی که در طول زمان استفاده می کنیم، در صورت لزوم، چنین تکنیک هایی را با پروژه های خود تطبیق خواهیم داد.
نمایش عکس های خود در محیط وب 3.0 برای شما چگونه بود؟
تفاوت زیادی با نمایش با هر رسانه دیجیتالی ندارد. اما این واقعیت که افرادی که آن را دارند، به طور خلاصه، گواهی دیجیتالی آثار را هنگام نمایش در وب 3.0 نیز دارند، هم برای من و هم برای مجموعه‌داران تجربه قابل اعتمادی است.
در سخنانی که در این مراسم ایراد کردید، گفتید که با تکنیک جدیدی که آن را «عکاسی اسلوموشن» می نامید، عکس گرفتید. اهمیت این تکنیک در این پروژه چیست؟
این تکنیک که برای اولین بار آن را در پروژه قبلی خود یعنی حرم به کار بردم، با کیفیت بالا، نور مناسب و عکاسی با فریم بالا (با وضوح بالا و فریم در ثانیه) به مرور زمان وارد ادبیات عکاسی خواهد شد. وی برای اثر خود به نام “سکوت عمیق” افزود: این یک عکس است، اما هنوز یک عکس نیست. من آن را “عکاسی اسلوموشن” می نامم. اگر به تصویر آهنگ Deep Silence “Deep Silence” نگاه کنید، ابتدا فکر می کنید که زوم آهسته روی یک عکس ثابت است. اما وقتی می بینید که دختر دستش را حرکت می دهد، نفس شما بند می آید و متوجه می شوید که این یک ویدیو است.»
هرمان رورشاخ خالق آزمون رورشاخ که پدرش نقاش است راه پدرش را دنبال نکرد و روانپزشکی خواند. او در کودکی به نقاشی با استفاده از لکه های جوهر ادامه داد. در سال 1918، او دو علاقه خود را با هم ترکیب کرد و کارت های رورشاخ را ساخت. از این کارت ها به عنوان آزمایشی برای بررسی اسکیزوفرنی و اختلال فکری استفاده می شود. امروزه از آن به عنوان آزمونی برای تحلیل شخصیت و پویایی اصلی افراد استفاده می شود. شما نام پروژه را «رورشاخ، هنر دیوانه است» گذاشتید. دوست دارید در مورد ارتباط هنر و دیوانگی چه بگویید؟
هنر در فرهنگ لغت به معنی یک احساس، طرح، زیبایی و غیره است. این ها همه از روش های مورد استفاده در بیان است. البته صحبت از یک بیان فوق العاده است، نه یک بیان معمولی، یک بیان متفاوت در خارج از مرزها. بنابراین هنر دیوانه است…
چه بازخوردی از روانشناسان و روانپزشکان برای پروژه خود دریافت کردید؟ حتما براشون خیلی جالب بوده…
همانطور که مشاور پروژه ما، روانپزشک بالینی، مورات سرکان ییلدیریم، گفت: “عبارات آنها همانطور که در ذهنشان است، در زبان آنها شکل می گیرد. به همین دلیل است که چیزی که مبهم به نظر می رسد در واقع فاقد معنا نیست. حتی دری را به روی ما از درک و فهم باز می کند. با احترام به رورشاخ که امکان درک ذهن این افراد را که با نگاه کردن به همان ملحفه سیاه احساس ناراحتی می کردند، از دیدارهای مجدد هیجان زده می شدند، مملو از اشتیاق دریافت هدایای کریسمس بودند و از حمله بیگانگان وحشت می کردند، حتی برای لحظه ای برای ما فراهم کرد.”
منبع nftify.com.tr
