تله خرسی (Bear Trap)، الگویی تکنیکال است و هنگامی رخ می‌دهد که در قیمت سهام، شاخص یا سایر ابزار مالی به طور اشتباه سیگنالی در مورد معکوس شدن روند افزایشی قیمت‌ها ایجاد کند.
به عبارت دیگر تله خرسی، به شرایطی گفته می‌شود که در آن، قیمت سهام در یک محدوده خاص افت می‌کند و فعالان بازار به اشتباه تصور می‌کنند یک روند نزولی در حال آغاز شدن است. ولی در واقع این افت قیمت، صرفاً موقتی بوده است.
به این الگو «تله خرسی» گفته می‌شود، زیرا فروشندگان که به خرس‌های بازار معروف هستند در دام این تله می‌افتند و جایی که نباید می‌فروختند دست به فروش می‌زنند.
تله گاوی دقیقا متضاد این پدیده است و نشان‌دهنده سیگنالی است که به طور اشتباه در مورد معکوس شدن روند نزولی بازار ایجاد می‌شود.
تله خرسی ممکن است باعث شود سرمایه‌گذار انتظار افت ارزش ابزار مالی را داشته باشد و دارایی خود را به فروش رساند (موقعیت معاملاتی Short را اتخاذ کند)، درحالیکه ارزش دارایی یکسان می‌ماند یا با افزایش قیمت همراه می‌شود. در این سناریو سرمایه‌گذار متحمل زیان خواهد شد.
یک معامله‌گر که اعتقاد به رشد قیمت‌ها دارد (اصطلاحا bullish trader) دارایی که در حال افت قیمت است را احتمالا می‌فروشد تا سود خود را حفظ کند.
از سمت دیگر، یک معامله‌گر که اعتقاد به افت قیمت‌ها دارد (bearish trader) احتمالا برای آن دارایی موقعیت معاملاتی Short (فروش) اتخاذ می‌کند، تا بعد از اینکه قیمت تا میزانی معین افت کرد آن را دوباره بخرد.
اگر این افت قیمت هیچگاه اتفاق نیفتد یا بعد از مدتی کوتاه، دوباره روند معکوس و صعودی شود، این معکوس شدن قیمت تله خرسی نامیده می‌شود.
سرمایه گذاران بازار اغلب برای تحلیل روندهای بازار و ارزیابی استراتژی‌های سرمایه گذاری به الگوهای تحلیل تکنیکال تکیه می‌کنند.
معامله‌گران تکنیکال سعی دارند تله‌های خرسی را شناسایی و با استفاده از انواع ابزار تکنیکال، از جمله اصلاح فیبوناچی (Fibonacci retracement)، اسیلاتورهای قدرت نسبی (relative strength oscillators)، و اندیکاتورهای مبتنی بر حجم (volume indicators) از آنها پرهیز کنند.
این ابزار می‌توانند به معامله‌گران برای درک بهتر بازار و پیش‌بینی ثبات و اعتبار روند کنونی قیمت اوراق بهادار کمک کنند.
تله خرسی و Short کردن
یک خرس، در بازارهای مالی به معنای یک سرمایه‌گذار یا معامله‌گری است که اعتقاد به افت قیمت یک ورقه بهادار دارد. خرس‌ها، روند کلی بازار را نزولی می‌دانند.
سرمایه‌گذار خرسی تلاش می‌کند تا از افت قیمت یک دارایی کسب درآمد کند و استراتژی او غالبا با Short کردن همراه است.
short کردن نوعی تکنیک معامله‌گری است که در آن، معامله‌گر با قرض کردن سهام یا قراردادهای یک دارایی از طریق حساب مارجین (margin account) از یا بروکر اقدام می‌کند.
سرمایه گذار این ابزار مالی قرضی را می‌فروشد تا آنها را هنگامی که قیمت افت کرد دوباره بخرد و به این وسیله از افت قیمت سود حاصل کند. هنگامی که یک سرمایه‌گذار خرسی افت قیمت را به اشتباه محاسبه کند، خطر گیر افتادن در تله خرسی افزایش می‌یابد.
در این موقعیت افرادی که Short کرده‌اند مجبورند موقعیت را پوشش دهند تا با افزایش بیشتر قیمت دچار ضرر بیشتر نشوند. در این میان، افزایش تقاضا و خرید بیشتر نیز می‌تواند رشد قیمت‌ها را افزایش داده و مومنتوم قیمت را بیش از پیش تقویت کند.
با این حال، پس از اینکه معامله‌گرانی که موقعیت Short را گرفتند و دارایی مورد نیاز را برای پوشش موقعیت خود خریداری کردند، شتاب صعودی آن دارایی معمولا با کاهش همراه می‌شود.
اگر افزایش ارزش اوراق بهادار، شاخص یا سایر ابزارهای مالی ادامه یابد، فردی که Short کرده در خطر مارجین کال (margin call) قرار می‌گیرد. معامله می‌تواند با قرار دادن حد ضرر (stop loss) به هنگام انجام معاملات، زیان ناشی از تله‌های گاوی را تا حد امکان کاهش دهد.
منبع: angelone
