یک شرکت نوبنیان فعال در زمینۀ علوم زیستی و ژنتیک قصد دارد ماموت‌های پشمالوی عظیم‌الجثه را که هزاران سال پیش منقرض شده‌اند با فناوری جدید بار دیگر به حیات بازگرداند.
دانشمندان پیشتر نقشۀ ژنتیکی حیوانات منقرض شده را از روی دی‌ان‌ای موجود در استخوان و لاشه‌های آنان بازسازی کرده‌اند، امری که بازگشت آن‌ها را به زیستگاه طبیعی‌شان به چشم‌اندازی قابل دسترس تبدیل کرده است.
متخصصان ژنتیکی دانشکده پزشکی هاروارد که این پروژه را در دست انجام دارند می‌گویند بازگرداندن این حیوان غول‌پیکر که ۴ هزار سال پیش از روی کره زمین محو شدند امری ممکن است و در عرض دو سال آینده جنین ترکیبی از ماموت پشمالو و فیل بسازند.
پرفسور جرج پرچ، محقق ارشد تیم تحقیقاتی دانشگاه هاروارد می‌گوید: “هدف ما تولید یک جنین ترکیبی از فیل ماموت است. درواقع این جنین بیشتر یک فیل با تعدادی از صفات ماموت است. ما هنوز به چنین جایگاهی نرسیده‌ایم، اما این اتفاق در خلال چند سال آینده می‌افتد.”
مخلوق مورد نظر چرچ و همکارانش که از آن به عنوان “Mammophant” یاد می‌کنند، تا حدودی فیلی است که برخی ویژگی‌های ماموت، ازجمله، گوش‌های کوچک، چربی زیرپوستی، مو کرک دار بلند است. در این پروژه ژن‌های ماموت با استفاده از ابزار ویرایش ژنی کریسپر به DNA فیل متصل می‌شوند.
محققان این تیم تحقیقاتی از سال 2015 این پروژه را آغاز کرده‌اند. اما مسئله اخلاقی احیای موجودات منقرض‌شده، بحث‌های زیادی را برانگیخته است.چرچ اعلام کرده، قصد دارد، به‌جای استفاده از یک فیل به عنوان مادر جایگزین، از یک رحم مصنوعی برای رشد حیوان ترکیبی استفاده کند. به تصور بسیاری از محققان، چنین پروژه‌ای حداقل تا پیش از یک دهه آینده انجام نمی‌شود.
ماموت‌های پشمالو در طول آخرین دوره عصر یخبندان در سراسر اروپا، آسیا، آفریقا و شمال امریکا پرسه می‌زدند و در حدود 4،000 سال قبل، احتمالا به دلیل عوامل مختلفی ازجمله، تغییرات آب و هوایی و شکار انسان منقرض شدند. نزدیک‌ترین خویشاوندان زنده ماموت‌های پشمالو، فیل‌های آسیایی هستند. اکنون انقراض‌زدایی باوجود تکنیک‌های ویرایش ژنی انقلابی که امکان تغییر دقیق نمونه‌های DNA -که به مدت هزاران سال در یخ‌های سیبری مدفون بوده‌اند- را می‌دهد، به چشم‌اندازی واقع‌بینانه بدل شده است.
دانشمندان برای تولید دوباره ماموت‌ها از روش CRISPR استفاده می‌کنند که ابزار انقلابی در ویرایش ژن لقب گرفته و عملکرد آن را «بازنویسی کد حیات» توصیف کرده‌اند. این روش ژنتیکی هم‌اکنون با هدف تولید اندام‌های انسانی در بسیاری از آزمایشگاه‌های پزشکی در دست اجرا است.
این متخصص ژنتیک می‌گوید باید به طور همزمان «بیش از ۵۰ تغییر» در کد ژنتیکی فیل آسیایی داده شود تا نتیجه کار ویژگی‌های لازم برای زنده ماندن و ادامه حیات در قطب شمال را داشته باشد. برای مثال دانشمندان با یک تغییر در کد ژنتیکی کاری می‌کنند که بدن فیل آسیایی خود به خود یک لایه چربی ۱۰ سانتی‌متری تولید کند تا بتواند در محیط سرد قطبی دوام بیاورد.
منبع: nytimes
